ΕΠΙΠΕΔΑ

 

 

Αλλά βλέπεις;

πόσο ορμητικά παραχωρώ τ’ αντικλείδια

τα στρωσίδια μαγικά

σαν παιδί κάθισες πετώντας

                                          δραπετεύοντας

                              ένα όπλο

να σημαδεύει το ανυποψίαστο

 

κι όμως ξαναγυρίζεις

στον τόπο του αθώου

                                   και της παραλαβής

και τέτοια που είμαι

βλέπεις

πόσο ορμητικά τείνω την παλάμη μου

ταχυδρόμησα άνθος

 

Εάν χυμό γεμάτη

ρόδι ή γυναίκα ή κλάμα

έπεσα από το κλαδί

και δεν μπορώ παρά το άνοιγμα

μισή στο χώμα μισή

                                  κατά τον ουρανό

φτάνοντας το «σημείο»

 

Η ηδύτητα μου προκαλεί

με τρώγεις

κι ορέγομαι

την πορεία μου

 

Δεν γίνεται να φοβάμαι

                      :  γνωρίζω

        Δεν γίνεται να σπαράζω

                               :  γνωρίζω

                   Δεν γίνεται να γελώ

                                   :  γνωρίζω

                Δεν γίνεται να σε σκοτώσω

                                            :  γνωρίζω

Φακοί Επαφής 1989

στα κοσμήματα ο γλύπτης Β.Μουστάκας

Ποιήματα

Contact Lenses 1989

drawings by the sculptor E.Moustakas

Poems