© 2009 Zoe Savina
Developed by: Weblizard 
Συναπαντήθηκαν
στο μόλο
έξω από το μύλο
κάθισαν στο σκαλοπάτι
η γυναίκα πρόσφερε μηλόκρασο
συνεχώς μιλούσε
ένα μίλημα σαν φίλημα
για
τον άνδρα πού ’γινε
θάλασσα
κι απ’ τους δυο ο ένας
- μονόλιθος
- βαρίδι, nature mort
όταν τον στοχάζεται τόσο
τινάζει τα φτερά της
κι
α
ν
ο
ί
γ
ε
τ
α
ι
στην
κοι
λιά
της
νύχτας
άστρo...
They met
on the pier
outside of the mill
they sat on the step
the woman offered cider
she talked constantly
talking as if kissing
about the man that became the sea
and of the two, one
- monolith
- plummeting, still life
when she thinks of him
she flutters her wings
and
a
s
t
a
r
o
p
e
n
s
up
in
the belly
of the night...